Confetti coaching
Energetische coaching voor moeder en kind
weten en voelen dat je het goed doet. altijd
Het liep allemaal anders
Je hebt alle boeken die er waren over de zwangerschap, de bevalling en de eerste tijd daarna verslonden. Kijkt uit naar de ontmoeting met je kindje. Hoe zou het eruit zien? Heeft het een bos met haar? Op wie lijkt ze? Je kan niet wachten zo nieuwsgierig ben je!
Je had je al helemaal voorgesteld hoe het zou zijn. Het liep allemaal anders… Waar je hoopte op een bevalling in alle “rust”, werd het een bevalling met allerlei toeters en bellen.
Jullie hadden besloten te bevallen in het ziekenhuis. De gynaecoloog komt aan je bed staan en onderzoekt jou en je kind. Ze kijkt naar de hartslag van jullie kindje. Je ziet haar nog een keer kijken naar de monitor. En nog eens. Er verschijnt een frons op haar gezicht. Je voelt dat het geen goed teken is en vraagt haar wat er aan de hand is. Ze zegt dat het niet goed gaat met jullie kindje en dat het zo snel als mogelijk geboren moet worden. Je schrikt. Je voelt de paniek door je hele lijf.
Ineens gebeurt er heel veel. Je krijgt een operatiehemd aan, nog een extra infuus en wordt in allerijl weggereden naar de OK. De blik van je partner kan je nog net vangen. Ook in zijn ogen zie je de paniek. Het is schakelen voor zowel jou als hem.
Je partner mag het blauwe pakje aantrekken.
Tussen twee weeën door wordt er een ruggenprik gezet en meteen voel je deze vanuit je tenen naar boven trekken. Je voelt niets meer. Voor je het weet lig je op de operatietafel en wordt er een blauw scherm opgetrokken tussen jouw gezicht en jouw buik. Je bent het overzicht kwijt.
In mum van tijd houd de gynaecoloog het mooiste meisje van de wereld boven het blauwe scherm.
Je ziet haar, maar voor je het je realiseert is ze weg. Alle controles worden uitgevoerd. Gelukkig is papa daar bij. Het enige wat jij denkt is: Gaat het goed met haar? Waar is ze? Wanneer zie ik haar?
Ze wordt lekker warm aangekleed. Na enkele minuten, wat uren lijkt te duren, komt je partner met jullie meisje op de arm naar je toe. Je ziet enkel haar gezichtje. Ze kijkt je even vluchtig aan en gaat dan weer met papa mee. Jij blijft achter. Alleen. In de koude operatiekamer. Je kan je emoties met niemand delen. Je ligt daar maar terwijl de wond wordt gehecht.
Na een aantal uur zie je dan eindelijk jullie kindje echt voor het eerst. Ze voelt vreemd voor je. Jullie kijken elkaar aan. Wie ben jij? Waar ze eerst lekker warm in je buik zat, ligt ze nu naast je in het bedje. Ze huilt. Net zolang tot je haar oppakt. Ze is het liefst bij jou. Jij krijgt geen moment om haar weg te leggen zonder dat ze het op een huilen zet. De dagen die volgen verandert er niet veel. Je voelt je leeg. Je voelt je alleen. Je voelt je machteloos. Je bent boos. Boos omdat je het niet zelf hebt gedaan en je lichaam je in de steek heeft gelaten. “Ik weet niet wat ik moet doen!” roep je hard als je kindje blijft huilen. “Ik voel niet wat ze nodig heeft. Het lijkt wel alsof ze zich steeds meer van mij afzondert! Ik ben de verbinding kwijt met mijn eigen kind…! Toen ze in mijn buik zat was er meer verbinding dan nu.”
Je vraagt je af: “Gaat dat wel over?”
Gaat ze mij wel accepteren als moeder? En wat als er niets verandert? Dan blijft ze een vreemde voor me. Kan ik de situatie nog veranderen? Kan ik de band en de verbinding weer herstellen?” Je wil die verbinding terug. Je wil er zijn voor je kind en ook je kind laten voelen dat je er voor haar bent.
De bevalling was heftig. Zowel voor jou als voor je kind. Verstandelijk snap je dat er gehandeld moest worden voor het welzijn van jullie beiden. Maar je gevoel zegt totaal iets anders! Het lijkt alsof ze met het eruit halen van je kind ook het gevoel voor haar eruit hebben gehaald. Je voelt geen band met haar. Je wilt graag dat de verbinding die je voelde toen je kindje in jouw buik zat herstellen. Of je kind nu net leert lopen of midden in de puberteit zit, het is nooit te laat. De geboorte heeft diepe indruk achter gelaten. Het is opgetekend in de blauwdruk van je kind.
Samen maken we een start van het herstel waarin je de blauwdruk van je kind leert kennen, zodat jullie samen kunnen genieten van elkaar in alle rust en ontspanning. En zo de connectie weer te herstellen. Jullie weer dingen ondernemen samen, elkaar beter begrijpen en voelen dat jullie bij elkaar horen. Je zal merken dat jullie beiden stappen gaan zetten in het helingsproces.
Herken je je in dit verhaal?
Voel je het in je lichaam? Neem dan contact met me op. Voel je welkom. De eerste stap is de moeilijkste. Weet dat we de volgende samen zetten. Jij gaat weer strooien met confetti!
Wie ik ben…
Ik ben Jeanine Aerssens, woonachtig in het Brabantse Oosterhout. Samen met mijn vriend en onze dochter woon ik aan een heel mooi plein met een speeltuin voor de deur. Dochterlief kan daar naar hartenlust buiten spelen.
In 2015 is onze dochter geboren. Ons Intieme samenzijn werd ruw onderbroken. Ik heb haar niet los kunnen laten via een natuurlijke bevalling. Heb geen afscheid kunnen nemen van onze tijd samen. De navelstreng werd doorgeknipt door de gynaecoloog en daarmee werd ook onze verbinding verbroken letterlijk en figuurlijk. Het was alsof ze niet van mij was. Ik miste iets. En wat dat was kon ik niet gelijk zeggen.
De opleiding Energetisch kindercoach kwam op mijn pad. Die opleiding ben ik gaan volgen en merkte gaandeweg deze opleiding wat ik gemist had en soms nog miste tussen mij en mijn dochter. Ik was de verbinding kwijt. Dat ik na de bevalling perse een cursus baby-massage wilde doen had dus een reden. Dat ik haar gedragen heb met een ergonomische draagdoek ook.
Middels deze opleiding werd het gevoel alsmaar sterker dat ik gevochten had voor een verbinding met mijn kind, een energetische verbinding, maar wat ik toen nog niet wist.
Nu kan ik zeggen dat het goed is tussen mij en mijn dochter. Dat de verbinding hersteld is. En dat is iets dat ik alle moeders gun. Een ijzersterke verbinding met hun kind. Dus stop met ploeteren, zoeken, je onzeker voelen, maar herstel de band en begin NU met het volop genieten van je kind.