Gisteren kregen we een mail van de school waar dochterlief graag haar tijd doorbrengt. Er was duidelijkheid over de komende weken tot aan de schoolvakantie. Alle kinderen gaan 5 dagen naar school. Dus ook de allerkleinsten. Onze dochter is ook een van hen. In plaats van de woensdag vrij te zijn, mag ze die dag ook naar school.

Heerlijk! Voor alle partijen. Waar ik aan het begin van de Corona lockdown moest schakelen om van alles naar niets te gaan, mag ik nu schakelen om langzaam van niets naar alles te gaan. Natuurlijk met de nodige maatregelen. Vriendlief die weer en route mag, dochterlief op school, ik aan het werk, betekent inschakelen van de opvang. Opa’s en oma’s kunnen langzaam weer verzoekjes krijgen om op te passen.

In plaats van drukte, voel ik een soort rust over me heen. Oké, eerlijk gezegd was het bij het horen van het nieuws dat ze weer alle dagen naar school mocht druk in mijn hoofd. Hoe dan? Hoe gaan we het regelen? Wanneer is er oppas nodig? Die drukte maakte na een paar diepe ademhalingen plaats voor rust. Oké, het is zo. Ook dit kunnen we weer samen aan.

De rust in mijn hoofd zet zich door. Dochterlief had nog paaskuikens liggen om te kleuren. Ieder een eigen kuiken. Even niets, enkel kleuren. Op het gemakkie.
Soms met een kleine onderbreking door op blote voeten te dansen buiten in onze nieuwe achtertuin. De lach op haar gezicht, bezorgt mij een lach op mijn gezicht, mijn ademhaling zakt en ik kan weer vooruit. Ik ben er weer, ik voel me gegrond, ik kan er weer tegen.

Wil je zelf ook die rust in je hoofd ervaren? Of is het druk in het hoofd van je dochtertje of zoontje? Neem contact met me op en we zorgen dat je er weer bent. Dat je je weer gegrond voelt, je er weer tegen kan. Alleen of samen hand in hand met je dochtertje of zoontje.