In het zuiden is het nu herfstvakantie. De kinderen kunnen even de batterijen opladen. Allemaal op een verschillende manier. De een zoekt juist de drukte op, de ander juist de rust. Een ding hebben ze allemaal gemeen; ze hoeven niet naar school.

Onze dochter gaat deze week vooral heel veel logeren. Alles bij elkaar zijn het maar 3 nachtjes, maar aan die nachtjes zitten ook dagen verbonden. En dat maakt dat het bij ons in huis straks heel rustig zal zijn.

Vriendlief en ik werken gewoon. Wel geeft het mij in ieder geval wat rust in het hoofd. Als moeder zijnde ben je altijd bezig met 100 en 1 dingen. Zorgen voor van alles, altijd alert, overal aan denkend, niet vergetend. Het zijn nogal wat ballen die hoog gehouden moeten worden.

Wanneer dochterlief gaat logeren betekent dat voor mij: opstaan in alle rust, alle aandacht voor mezelf, doen wat ik zelf wil. Gewoon zijn, in het moment. Voor mij betekenen deze momenten dat ik mijn batterij op kan laden. Ik vind het heerlijk om in alle rust en stilte de dag te beginnen. Ik kijk er nu al naar uit. Dus ook voor mij is het, ondanks dat ik gewoon mag werken, eigenlijk een soort van vakantie.

Vandaag, de eerste dag van de vakantie, zijn dochterlief en ik naar de bossen geweest. Samen gingen we op jacht. Op paddenstoelen-jacht! En stiekem gingen we ook kijken of we de paddenstoel van Kabouter Spillebeen konden vinden. Blijkbaar hadden meerdere mensen de gedachte om naar het bos te gaan. Het was er best druk. Heel veel kinderen met tasjes om spulletjes te verzamelen en mee naar huis te nemen. Wij hadden ook een tas mee. We hebben bladeren, eikels, dennenappels en takjes meegenomen. Dochterlief is thuis een herfststalletje in de tuin aan het maken en deze natuurproducten passen er mooi bij.

De jacht was van meet af aan geopend. En wat hebben we een paddenstoelen gezien! Allerlei verschillende soorten. Van bruine, witte, rode, gele tot oranje toe. Voor mij ging er een wereld open.

Er waren hele dorpen van paddenstoelen. Heel voorzichtig hebben we deze benaderd en onze oren te luisteren gelegd. Zouden de kaboutertjes thuis zijn? Dochterlief hoorde niets. Ik daarentegen hoorde van alles. Dus dochterlief nog een luisteren.

Verstoppertje spelen, elkaar achterna zitten. Het was een leuke ochtend. Samen buiten geweest. Frisse lucht opgesnoven. En onderwijl de batterijen opgeladen.
Voor ons werkt het echt om even buiten te zijn, in een natuurlijke omgeving, om te aarden en te gronden. Wij kunnen er weer tegen. Er zijn meerdere mogelijkheden om de batterij op te laden. Ieder heeft zijn/haar eigen manier. Sommige kinderen en ouders hebben hulp nodig om die batterij op te laden. Ik kan je die hulp bieden. Voel je welkom contact op te nemen en dan is er zeker een manier om jou/ jullie te helpen.
Samen gaan we kijken welke manier het beste bij jullie past.