Hoe het toen ging?
Toen? Ja, toen. Toen ik begon met brainstormen over een eigen praktijk.
Een eigen praktijk? Jeetje, dat is nogal wat. Dat klopt. Wat komt er allemaal bij kijken? Hoe ga ik dat doen? Waar ga ik praktijk voeren? Wat moet ik allemaal regelen?

Hoe het toen ging?
Ik begon ‘gewoon’. Nou ja ‘gewoon’? Ik had een jaar daarvoor al contact gehad met iemand die als missie heeft Kindercoaches te helpen bij het opzetten van eigen praktijk. Super enthousiast! Was zij. En ik? Ik ook. Nou ja… ik zag natuurlijk van alles wat er ook bij kwam kijken.
Denkend aan een eigen praktijk wist ik zeker dat ik het energetische stuk er bij wilde doen. Verder was alles blanco. Het vuurtje werd door het gesprek met haar wel aangewakkerd. Helaas doofde dat vuurtje langzaam, waardoor ik weer in mijn dagelijkse gangetje terecht kwam. De bekende beren voor mij bleven terugkomen. Die moesten dus eens en voor altijd aangepakt worden. Dat leidde tot een traject waarbij ik met mezelf aan de slag ging. Een mooi traject volgde.

Hoe het toen ging?
Toen was daar een bericht, volgens mij op facebook, over vuurlopen. Vuurlopen? Ja! Wow! Dat leek me wel wat. Samen met een vriendin ben ik een weekend weg geweest met als doel: over het vuur lopen. Gedurende dat weekend zijn er bijzondere momenten geweest waarbij ik zo dicht bij mezelf kwam en grenzen overschreden heb, welke ik nooit gedacht had te overschrijden. Het vuurtje in mij ging letterlijk branden! Ik voelde het gewoon opkomen. Het hoogtepunt van het weekend was natuurlijk dé vuurloop. Mijn motto dat weekend was gebleken: Me Myself and I. Ik moest voor mezelf kiezen. Doen wat ik wilde. Me niet meer keer op keer op plek 2, 3 of… zetten. Met die gedachte ben ik over het vuur gegaan. En wat een super gaaf gevoel was dat om aan de overkant van het vuurpad me te realiseren dat ik het gedaan had: Lopen over vuur. Maar meer nog realiseerde ik me dat Me Myself and I nu verankerd was.
Natuurlijk moet ik het nog regelmatig tegen mezelf zeggen als ik weer afdwaal naar een lagere plaats op de ranglijst.

Hoe het toen ging?
Het vuurtje brandde. Inmiddels ruim een jaar verder na het gesprek met Marlies, contacteerde ze mij. Ze had een geweldig aanbod. Ik kon eigenlijk geen ‘nee’ zeggen. Waar ik een ‘nee’ zag en voelde, zag zij een ‘ja’. Ik ben met haar in zee gegaan. En dat is een hele goede beslissing geweest. Zij zorgde ervoor dat ik mijn vuurtje liet branden. En als het dreigde uit te doven, was ze daar. Dankzij haar heb ik mijn doelgroep duidelijk gekregen. Weet ik dat mijn hart ligt bij de groep 3-5 jarigen én natuurlijk de ouders. Het vuurtje ging samen met een feestje. Want zo voelde het ook als een feestje. Ik werd helemaal enthousiast en kreeg er heel veel zin in! En als het voor mij een feestje is, moest het dat ook voor de kinderen én natuurlijk de ouders worden. Jong of oud het maakt niets uit. Confetti kent geen leeftijden! En zo is mijn praktijk Confetti Coaching geboren. En hoe het toen ging? Dat zal de toekomst uitwijzen.